ΘΑΝΟΣ ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΝΗΣ

ΕΙΔΙΚΟΣ ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΔΙΚΕΥΘΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΘΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ

Για Ραντεβου καλεστε στο   2510 222900

Δευτ-Παρασκ 09:00 – 14:00 / Δευτ-Τρ-Πέμπ 18:00 – 21:00

Τύποι επείγουσας αντισύλληψης

Είχατε ερωτική επαφή χωρίς προφυλάξεις στις επικίνδυνες μέρες του κύκλου σας;

  • Έφυγε ή έσπασε το προφυλακτικό;
  • Ξεχάσατε να:

– Πάρετε το αντισυλληπτικό σας χάπι;

– Τοποθετήσετε τον αντισυλληπτικό δακτύλιο;

– Τοποθετήσετε το ορμονικό σας έμπλαστρο;

  • Έφυγε το διάφραγμα ή η τραχηλική κάψα ή ξεχάσατε να το τοποθετήσετε;
  • Ξέχασε να τραβηχτεί εγκαίρως ή υπήρξε έστω και ελάχιστη ποσότητα υγρών προ της εκσπερμάτωσης;
  • Ξεχάσατε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε μέσο αντισύλληψης;
  • Εξαναγκαστήκατε να έρθετε σε ερωτική επαφή χωρίς αντισύλληψη;

 

Το ενδομήτριο σπείραμα (IUD) που είναι κατάλληλο για επείγουσα αντισύλληψη έως 5 μέρες μετά είναι το σπιράλ χαλκού

Το ενδομήτριο σπείραμα χαλκού θεωρείται η πιο αποτελεσματική μέθοδος επείγουσας αντισύλληψης και παρέχει μια συνεχή αντισυλληπτική λύση για διάστημα έως και 5 έτη. Το ενδομήτριο σπείραμα χαλκού μπορεί να τοποθετηθεί μέχρι και 120 ώρες (5 ημέρες) μετά από μια σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλάξεις και να προλάβει μια πιθανή εγκυμοσύνη. Περιλαμβάνει μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία που διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα στο ιατρείο με χαμηλό κόστος και σίγουρα αποτελέσματα. Στο ιατρείο μας έχουμε πάντα διαθέσιμους όλους τους τύπους των σπιράλ για άμεση τοποθέτηση.

 

Επείγουσα αντισύλληψη για λήψη από το στόμα (χάπια) λαμβάνονται έως και 72ώρες μετά

Τα χάπια επείγουσας αντισύλληψης ονομάζονται επίσης «χάπια της επόμενης ημέρας», γιατί είναι καλύτερο να ληφθούν όσο το δυνατό γρηγορότερα μετά από μια σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλάξεις χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει ξημερώματα να ψάχνουμε το διανυκτερεύον φαρμακείο. Ίδια αποτελέσματα έχει το χάπι αν ληφθεί και μερικές ώρες μετά αλλά πάντα στο πρώτο 24ωρο από την ύποπτη επαφή. Όσο πιο καθυστερημένα ληφθεί το χάπι εντός πάντα των 3 ημερών τόσο μεγαλύτερα είναι τα ποσοστά αποτυχίας του.

Υπάρχουν δύο διαθέσιμες μέθοδοι επείγουσας αντισύλληψης για λήψη από το στόμα.

  • Μία που περιέχει λεβονοργεστρέλη (Norlevo, Postinor, Levonelle),  η οποία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1999.
  • Μία που περιέχει ουλιπριστάλη  (ellaOne), η οποία κυκλοφόρησε το 2009.

Ο μηχανισμός δράσης της επείγουσας αντισύλληψης  για λήψη από το στόμα είναι η αναστολή ή καθυστέρηση της ωορρηξίας, ώστε να μην απελευθερωθεί το ωάριο.

Ανάλογα με τη χώρα, η επείγουσα αντισύλληψη για λήψη από το στόμα μπορεί να διατίθεται απευθείας από τον φαρμακοποιό σας, χωρίς ιατρική συνταγή. Η δοσολογία προβλέπει ένα μόνο δισκίο, για λήψη όσο το δυνατό γρηγορότερα μετά την ερωτική επαφή χωρίς προφυλάξεις. Να τονίσουμε ότι η λήψη του χαπιού δεν συνεπάγεται την 100% αποτροπή  πιθανής κύησης οπότε σε ενδεχόμενο καθυστέρησης της περιόδου κάνουμε τεστ εγκυμοσύνης και / ή υπέρηχο στο ιατρείο.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Το χάπι της επόμενης ημέρας δεν προκαλεί έκτρωση. Δρα καθυστερώντας ή εμποδίζοντας την απελευθέρωση ωαρίου. Εάν είστε έγκυος είναι πολύ αργά για επείγουσα αντισύλληψη, γιατί αυτή δρα για την αποφυγή της έναρξης μιας εγκυμοσύνης. Σε αυτή την περίπτωση επιβάλλεται μια επίσκεψη στο ιατρείο μας για να συζητήσουμε τις επιλογές σας.

Περισσότερα...

ΚΛΙΜΑΚΤΗΡΙΟΣ-ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ

 

H εμμηνόπαυση σηματοδοτεί το τέλος της αναπαραγωγικής περιόδου, το οποίο επέρχεται ως αποτέλεσμα της φυσιολογικής διακοπής της λειτουργίας των ωοθηκών και της έκκρισης σημαντικών ορμονών, όπως είναι τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη. Η διάρκεια μετάβασης προς την εμμηνόπαυση, ονομάζεται κλιμακτήριος και διαρκεί περίπου 1-3 έτη. Σε  αυτό το διάστημα παρουσιάζεται ποικιλία στις διαταραχές της εμμήνου ρήσεως με κύρια εκδήλωση την αραίωση των κύκλων και την μείωση της ροής χωρίς να αποκλείονται και οι περιπτώσεις συχνομηνόρροιας και πολυμηνόρροιας. Η εμμηνόπαυση που εμφανίζεται μετά την ηλικία των 40 ετών και κάτω από φυσιολογικές συνθήκες αποτελεί ένα φυσιολογικό στάδιο της γήρανσης. Ωστόσο, κάποιες γυναίκες μπορεί να μεταβούν στην εμμηνόπαυση πιο γρήγορα εξαιτίας γενετικών, ανοσολογικών ή ιατρικών παραγόντων. Αυτή η περίπτωση χαρακτηρίζεται πρόωρη εμμηνόπαυση. Το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών στην Ελλάδα παρουσιάζουν εμμηνόπαυση σε ηλικία 51 ετών μετά από 12μηνη διακοπή της περιόδου.

Ποια είναι τα συμπτώματα;
Τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης χωρίζονται σε βραχυχρόνια και μακροπρόθεσμα. Η μετάβαση στην εμμηνόπαυση συνοδεύεται από πιο άμεσα συμπτώματα, όπως είναι τα εξής:

διαταραχή του κύκλου της περιόδου, εξάψεις, εφιδρώσεις, κυκλοθυμική διάθεση,  αϋπνίες,  κόπωση, κατάθλιψη, ταχυκαρδίες, αίσθημα παλμών, πονοκέφαλος, πόνοι στις αρθρώσεις, έλλειψη σεξουαλικής διάθεσης, κολπική ξηρότητα.

Μακροπρόθεσμα, μετά την εμμηνόπαυση, εξαιτίας της μείωσης των οιστρογόνων, αυξάνεται ο κίνδυνος για την εμφάνιση: διαταραχών της μνήμης,  ρυτίδων και τριχόπτωσης (εξαιτίας έλλειψης κολλαγόνου), μυϊκής ατονίας,  διαταραχών της όρασης (καταρράκτης, εκφύλιση της ωχράς κηλίδας) διαταραχών στη λειτουργία της ουροδόχου κύστης και του εντέρου, νόσου Alzheimer, καρδιοπάθειας, οστεοπόρωσης.

 

Πως γίνεται η διάγνωση
Η λήψη του ιατρικού ιστορικού αποτελεί το πρώτο βήμα της διάγνωσης, η οποία επιβεβαιώνεται με εργαστηριακό έλεγχο των επιπέδων των φυλετικών ορμονών (FSH, LH) και συμπληρώνεται με test Παπανικολάου και υπερηχογράφημα της πυέλου.

Τι μπορείτε να κάνετε;
Μπορείτε να υιοθετήσετε μια πιο θετική στάση απέναντι στην εμμηνόπαυση και να περιορίσετε τα συμπτώματα ακολουθώντας έναν υγιή τρόπο ζωής, ο οποίος θα περιλαμβάνει άσκηση, περιορισμό αλκοόλ, διακοπή καπνίσματος, καλή διατροφή (πρόσληψη βιταμινών και ασβεστίου), φυσιολογικό ύπνο και ετήσιο προληπτικό ιατρικό έλεγχο. Ενισχυτικά ή εναλλακτικά, ο γιατρός σας μπορεί να σας συνταγογραφήσει αντικαταθλιπτικά χάπια και να σας προτείνει να χρησιμοποιήσετε κολπικές κρέμες ή κολπικά υπόθετα για την ξηρότητα του κόλπου. Παρομοίως, υπάρχουν εξωτερικές αλοιφές για την ατροφία του αιδοίου. Αν τα συμπτώματα είναι πολύ έντονα μπορεί να ληφθεί για το απαραίτητο διάστημα ορμονική θεραπεία υποκατάστασης χωρίς να παραγνωρίζεται η μικρή αύξηση συχνότητας γυναικολογικών καρκίνων.

Περισσότερα...

ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΑ
Τα ινομυώματα είναι καλοήθη ογκίδια διαφόρων μεγεθών που βρίσκονται στη μήτρα και έχουν σύσταση που μοιάζει αρκετά με αυτήν του χόνδρου(ινώδη στοιχεία). Η ιατρική τους ονομασία είναι «λειομυώματα».
Τα ινομυώματα είναι υπεύθυνα για διαταραχές της εμμήνου ρύσεως (περίοδος), υπογονιμότητα και αύξηση του όγκου της μήτρας.
Διακρίνονται σε 3 τύπους, ανάλογα με τη θέση τους:
Α) ενδοτοιχωματικά
Β) υποβλεννογόνια
Γ) υπορογόνια
Η μήτρα αποτελείται από τρία στρώματα: τον ορογόνο χιτώνα στο εξωτερικό της, το μυομήτριο που είναι παχύ και αποτελείται από μυϊκές ίνες και το ενδομήτριο που καλύπτει εσωτερικά το μυομήτριο και είναι υπεύθυνο για την περίοδο κάθε μήνα.
Το μυομήτριο είναι μαλακό και παχύ, διατείνεται κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και συσπάται κατά τον τοκετό.
Το ενδομήτριο τοίχωμα αυξάνεται κάθε μήνα υπό την επίδραση των ορμονών και όταν παχαίνει αρκετά και αποπίπτει, η γυναίκα αιμορραγεί. Αν η γυναίκα συλλάβει τότε το ενδομήτριο είναι το στρώμα μέσα στο οποίο θα εμφυτευθεί το έμβρυο. Κατά συνέπεια η ποιότητα και το πάχος του ενδομητρίου είναι εξαιρετικά σημαντικά για την εγκυμοσύνη.
Ο ορογόνος χιτώνας περιβάλλει εξωτερικά το μυομήτριο και είναι πολύ λεπτός.
Τα ενδοτοιχωματικά ινομυώματα, όπως προδίδει το όνομά τους, βρίσκονται μέσα στο τοίχωμα της μήτρας. Συνήθως έχουν μικρό μέγεθος (2-3 cm) και δεν δημιουργούν προβλήματα. Ο όγκος της μήτρας αυξάνεται ελαφρά, καθώς και το σχήμα της, αλλά πέραν αυτού χρειάζεται μόνο να παρακολουθεί κανείς την πιθανή αύξηση του μεγέθους τους.
Όταν όμως το μέγεθος των ενδοτοιχωματικών ινομυωμάτων αυξηθεί αρκετά τότε αυτά μπορεί να εφάπτονται του ενδομητρίου. Στην περίπτωση αυτή αλλάζουν τα χαρακτηριστικά τόσο της αρχιτεκτονικής -της πορείας – του ενδομητρίου μέσα στη μήτρα, όσο και της υφής του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αυξάνεται η ποσότητα του αίματος στην περίοδο. Αν η γυναίκα προσπαθεί να συλλάβει τότε μπορεί να έχει δυσκολίες στη σύλληψη λόγω της αλλοιωμένης δομής του ενδομητρίου.
Τα υποβλεννογόνια ινομυώματα είναι αυτά τα οποία προβάλλουν στο εσωτερικό της ενδομήτριας κοιλότητας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο επηρεάζουν άμεσα τη μορφολογία και τη δομή της. Γίνεται έτσι εμφανές ότι τα υποβλεννογόνια ινομυώματα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ποσότητα του αίματος της περιόδου. Επιπλέον επειδή επηρεάζεται αρνητικά και η υφή του ενδομητρίου, καθότι αυτό δεν είναι γόνιμο στη περιοχή του ινομυώματος, δημιουργείται πρόβλημα υπογονιμότητας. Στο ενδομήτριο εμφυτεύονται τα έμβρυα και οποιαδήποτε αλλαγή του έχει άμεση επίδραση στην επιτυχή έκβαση της εγκυμοσύνης.
Τα υπορογόνια ινομυώματα δεν αποτελούν μεγάλο πρόβλημα παρά μόνο αν το μέγεθός τους αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που να επηρεάζει το ενδομήτριο. Συνήθως όμως αυξάνονται προς το εξωτερικό της μήτρας, δηλαδή προς τα κοιλιακά όργανα, και δεν αποτελούν πρόβλημα. Όταν τα υπορογόνια ινομυώματα συγκρατούνται με τη μήτρα μέσω ενός μίσχου, ονομάζονται μισχωτά. Τα ινομυώματα αυτά μπορεί να αυξηθούν πολύ σε μέγεθος και να δημιουργήσουν πιεστικά φαινόμενα σε γειτονικά όργανα.
Γενικά όταν τα ινομυώματα μεγαλώσουν πολύ και ανάλογα με τη θέση τους, μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στα γύρω όργανα (έντερο, ουροδόχος κύστη, ουρητήρες) και σπάνια μπορεί να συστραφούν δημιουργώντας σημεία νέκρωσης. Πιο σπάνια μπορούν να εξαλλαγούν σε κακοήθεις όγκους της μήτρας, αλλά το ποσοστό αυτό εξαλλαγής είναι πραγματικά μικρό.
Ανάλογα με τη θέση, την υφή και το μέγεθος του ινομυώματος είναι και η παρακολούθησή του. Αν το ινομύωμα δεν ενοχλεί παρακείμενα όργανα, δεν προκαλεί αιμορραγίες και δεν ενέχεται σε καταστάσεις υπογονιμότητας, τότε δεν χρειάζεται η αφαίρεσή του. Η παρακολούθηση του γίνεται κατά κανόνα με διακολπικό υπερηχογράφημα εκτός από τα μεγάλα μισχωτά ινομυώματα που βρίσκονται πολύ κοντά στο κοιλιακό τοίχωμα. Το υπερηχογράφημα επαναλαμβάνεται κάθε 6 με 12 μήνες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με την εμμηνόπαυση, όπου και μειώνεται σημαντικά η ποσότητα των οιστρογόνων, τα ινομυώματα σταματούν να αναπτύσσονται και υποστρέφουν -μικραίνουν- ή εκφυλίζονται σταδιακά. Κατά συνέπεια η αφαίρεσή τους καθώς πλησιάζει η εμμηνόπαυση δεν κρίνεται απαραίτητη παρά μόνο αν προκαλούν προβλήματα.
Θεραπεία-Αντιμετώπιση
Τα ινομυώματα αντιμετωπίζονται κατ’ εξοχήν με χειρουργική αφαίρεση-ινομυωματεκτομή. Η εναλλακτική μέθοδος του εμβολισμού των τροφοφόρων αγγείων με επεμβατικές ακτινολογικές τεχνικές δεν είναι διαδεδομένη και επιπλέον ενέχει κινδύνους για την υγεία της ασθενούς. Επιπρόσθετα δεν έχουν απαντηθεί όλα τα ερωτήματα της επιστημονικής κοινότητας σχετικά με την ικανότητα εγκυμοσύνης μετά από τον εμβολισμό την μητριαίων αρτηριών.
Η χειρουργική αφαίρεση γίνεται είτε λαπαροσκοπικά, είτε με ανοικτή κοιλιακή τομή-λαπαροτομία.
Η λαπαροσκοπική μέθοδος είναι τεχνικά πιο απαιτητική και εφαρμόζεται σε ινομυώματα συγκεκριμένου μεγέθους και θέσης. Το πλεονέκτημα είναι ότι η ασθενής έχει πολύ γρήγορη μετεγχειρητική ανάρρωση, μικρότερες τομές και γενικά απολαμβάνει τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής χειρουργικής.
Η λαπαροτομία είναι η κλασσική μέθοδος αφαίρεσης με το πλεονέκτημα της δυνατότητας αφαίρεσης οποιουδήποτε ινομυώματος σε οποιαδήποτε θέση.
Η πιο συχνή επιπλοκή των δύο επεμβάσεων είναι η αιμορραγία. Στη σπάνια περίπτωση όπου η αιμορραγία δεν ελέγχεται, η μόνη λύση είναι η υστερεκτομή-αφαίρεση της μήτρας. Βέβαια η υστερεκτομή είναι σε πολλές περιπτώσεις η θεραπεία εκλογής από την αρχή, ειδικά σε μεγάλες γυναίκες ή σε πολύ μεγάλα ινομυώματα.
Η υστεροσκοπική μέθοδος εφαρμόζεται ειδικά για την αφαίρεση των υποβλεννογόνιων ινομυωμάτων. Έτσι μια μικρή κάμερα εισάγεται μέσω του τραχήλου στη μήτρα και το ινομύωμα αφαιρείται με διαθερμία ή laser χωρίς τομές και με ελαχιστοποίηση των πιθανών επιπλοκών.
Τα GnRh ανάλογα που χρησιμοποιούνται επί 3-6 μήνες προεγχειρητικά δεν αποτελούν μόνιμη θεραπεία. Ουσιαστικά προσφέρουν παροδική μείωση του μεγέθους των ινομυωμάτων με τη μείωση της αιμάτωσής τους, αλλά το μειονέκτημά τους είναι ότι καθιστούν πιο δύσκολη την χειρουργική αφαίρεσή τους λόγω αλλαγής της δομής του φλοιού τους και προκαλούν παροδική εμμηνόπαυση στην ασθενή, με όλα τα αρνητικά συνεπακόλουθα.
Εν τέλει η απόφαση της αφαίρεσης ή όχι ενός ινομυώματος και του τρόπου με τον οποίο αυτή θα γίνει είναι πολυπαραγοντική και πρέπει να εξατομικεύεται προς το συμφέρον της κάθε ασθενούς.

Περισσότερα...

Εξετάσεις πρώτου Τριμήνου
ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ
Η εγκυμοσύνη υπολογίζεται από την πρώτη μέρα της τελευταίας περιόδου (ΤΕΡ) και διαρκεί σαράντα εβδομάδες. Χωρίζεται σε τρία άνισα τρίμηνα. Το πρώτο τρίμηνο διαρκεί έως την δωδέκατη εβδομάδα. Το δεύτερο τρίμηνο διαρκεί από την δωδέκατη εβδομάδα έως την εικοστή τέταρτη. Το τρίτο τρίμηνο που είναι και το μεγαλύτερο σε διάρκεια ξεκινά από την εικοστή τέταρτη εβδομάδα και διαρκεί έως τον τοκετό. Η πρώτη επίσκεψη γίνεται την πέμπτη με έκτη εβδομάδα, δηλαδή όταν έχουμε 5-15 ημέρες καθυστέρηση της περιόδου.
Ιστορικό
Στην πρώτη επίσκεψη θα γίνει ένα πλήρες και λεπτομερές ιστορικό. Θα ερωτηθείτε για κληρονομικές ασθένειες που μπορεί να υπάρχουν σε εσάς ή στον σύντροφο σας καθώς και τις οικογένειές σας. Για ασθένειες που έχετε περάσει στο παρελθόν ή πάσχετε, καθώς και φαρμακευτικές αγωγές που δινόταν πριν την εγκυμοσύνη. Θα ερωτηθείτε για την περίοδο, τη διάρκεια, τα προβλήματά της , την πρώτη επαφή, τους συντρόφους, την συχνότητα των επαφών και για τυχόν σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα που πιθανόν έχετε περάσει στο παρελθόν. Για την αντισύλληψη που λαμβάνατε, για προηγούμενες εγκυμοσύνες ή διακοπές αυτών. Τέλος γυναικολογικές επεμβάσεις καθώς επίσης και άλλες χειρουργικές επεμβάσεις. Σε περίπτωση που δεν είναι η πρώτη εγκυμοσύνη θα ερωτηθείτε για την διάρκεια της προηγούμενης εγκυμοσύνης ή των προηγούμενων, καθώς επίσης για την έκβαση και το βάρος των προηγούμενων παιδιών.
Φυσική Εξέταση
Σε κάθε επίσκεψη εξετάζονται τα άκρα για κιρσούς και πρηξίματα. Μια ελαφρά διόγκωση όσο προχωράει η εγκυμοσύνη είναι φυσιολογική λόγω της κατακράτησης των υγρών, αλλά το υπερβολικό πρήξιμο είναι ένδειξη προεκλαμψίας στο τρίτο συνήθως τρίμηνο. Θα γίνεται ψηλάφηση των μαστών για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν όγκοι. Θα μετρηθεί το βάρος και η πίεση.
Γυναικολογική Εξέταση
Κατά την γυναικολογική εξέταση θα γίνει επισκόπηση του κόλπου για να διαπιστωθούν τυχόν ανατομικές ανωμαλίες του κόλπου ή του τραχήλου. Η εξέταση γίνεται πάντα με την δέουσα προσοχή λόγω της εγκυμοσύνης. Σε περίπτωση που δεν έχει γίνει τεστ ΠΑΠ για περισσότερο από 6 μήνες θα γίνει το τεστ. Το τεστ ΠΑΠ είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για να ξέρουμε την κατάσταση του τραχήλου της μήτρας στην αρχή της εγκυμοσύνης, αφού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η μεγάλη αύξηση των ορμονών μπορεί να διαφοροποιήσει την κατάσταση του τραχήλου γρηγορότερα από το συνηθισμένο.
Μέτρηση βάρους
Στη πρώτη επίσκεψη θα καταγραφεί το βάρος της εγκύου, η οποία θα ζυγίζεται σε κάθε επίσκεψη για να ελεγχθεί αν συμβαδίζει με την εβδομάδα εγκυμοσύνης που διανύει. Η συνολική αύξηση βάρους πρέπει να είναι 9-12 Kg. σε όλη την εγκυμοσύνη. Μια μικρή απώλεια βάρους κατά το πρώτο τρίμηνο είναι φυσιολογική, λόγω της πρωινής αδιαθεσίας και των εμετών (υπερέμεση κύησης). Μια όμως αύξηση μεγαλύτερη από το φυσιολογικό θα πρέπει να μας επιστήσει την προσοχή σε ότι αφορά τη διατροφή. Μια απότομη αύξηση μπορεί να είναι ένδειξη προεκλαμψίας.

Η μεγάλη αύξηση βάρους κατά την εγκυμοσύνη δημιουργεί έμβρυα μεγαλύτερα από το σωματότυπο της γυναίκας και δυσαναλογία κατά τον τοκετό. Η δυσαναλογία (μεγάλο έμβρυο σε σχέση με την λεκάνη της εγκύου) οδηγεί σε καισαρική τομή.
Η μεγάλη αύξηση βάρους ενοχοποιείται και για την εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη στην εγκυμοσύνη. Κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη.
Καλλιέργεια Κολπικού Υγρού
Στις πρώτες εβδομάδες της κύησης γίνεται πάντα μια καλλιέργεια κολπικού υγρού για να διαπιστωθεί αν υπάρχει κάποια μόλυνση που θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα στην εγκυμοσύνη. Γίνεται καλλιέργεια για κοινά μικρόβια, όπως στρεπτόκοκκος Β, gardenla vaginalis κ.α., σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, βλεννόρροια, τριχομονάδες κ.α.. καθώς επίσης για χλαμύδια, μυκόπλασμα, ουρεόπλασμα. Τα μικρόβια μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στην εγκυμοσύνη όπως ρήξη υμένων, πρόωρο τοκετό και μόλυνση εμβρύου. Σε περίπτωση μόλυνσης δίνεται η ανάλογη θεραπεία και επαναλαμβάνεται η καλλιέργεια μετά το τέλος της. Η καλλιέργεια κολπικού υγρού επαναλαμβάνεται κατά τον όγδοο μήνα για να διερευνήσουμε τυχόν μικρόβια που θα μπορούσαν να μολύνουν το έμβρυο κατά τον τοκετό.
Υπερηχογράφημα
Το πρώτο υπερηχογράφημα γίνεται στην πρώτη επίσκεψη. Θα διαπιστωθεί η θέση της εγκυμοσύνης (ενδομήτρια ή εξωμήτρια) καθώς και ο αριθμός των εμβρύων (ένα ή περισσότερα). Επίσης μετά τις 6 εβδομάδες μπορούμε στο διακολπικό υπερηχογράφημα να δούμε την καρδιά του εμβρύου που πάλλεται. Θα μετρήσουμε το έμβρυο έτσι ώστε να καθορίσουμε την υπερηχογραφική ηλικία του και να καθορίσουμε την πιθανή ημερομηνία τοκετού.
Αιματολογικές εξετάσεις
Στο πρώτο τρίμηνο θα γίνουν μια σειρά από αιματολογικές εξετάσεις που τα αποτελέσματα τους θα δώσουν χρήσιμες πληροφορίες.
Γενική αίματος
Στη γενική αίματος ελέγχουμε τα βασικά χαρακτηριστικά του αίματος όπως τα επίπεδα της αιμοσφαιρίνης (Hb), τα λευκά αιμοσφαίρια, τον αιματοκρίτη, τα αιμοπετάλια. Η αιμοσφαιρίνη είναι η βασική πρωτεΐνη που περιέχει σίδηρο και μεταφέρει το οξυγόνο στους ιστούς και το έμβρυο. Χαμηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης σημαίνουν αναιμία. Θα πρέπει να εμπλουτίσετε το διαιτολόγιο σας με συμπληρώματα σιδήρου και τροφές πλούσιες σε σίδηρο. Τα λευκά αιμοσφαίρια αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος και σε περίπτωση αύξησης τους δείχνουν μόλυνση. Τα αιμοπετάλια δείχνουν την ικανότητα του αίματος να πήζει σε περίπτωση αιμορραγίας.
Γενική Ούρων
Στη γενική ούρων διαπιστώνουμε την κατάσταση των νεφρών, όργανα που υπερλειτουργούν κατά την εγκυμοσύνη. Ανεύρεση πολλών πυοσφαιρίων είναι ένδειξη ουρολοίμωξης , που είναι συχνότερη κατά την εγκυμοσύνη λόγω αύξησης των υγρών του κόλπου. Σε αυτή την περίπτωση θα γίνει καλλιέργεια ούρων για να διαπιστωθεί το μικρόβιο και να δοθεί η ανάλογη θεραπεία.
Αν εντοπισθεί σάκχαρο στα ούρα σε δύο συνεχόμενες εξετάσεις αυτό είναι ένδειξη διαβήτη κύησης και θα πρέπει να κάνετε ειδική εξέταση αίματος για να ελεγχθούν οι τιμές της γλυκόζης στο αίμα.
Υψηλό λεύκωμα στα ούρα είναι ένδειξη προεκλαμψίας ή λοίμωξης του ουροποιητικού.
Η παρουσία κετόνης στα ούρα υποδεικνύει διαταραχές στο μεταβολισμό και αποτελεί ένδειξη διαβήτη. Είναι η αιτία για τους κακοήθεις εμετούς κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Σάκχαρο
Το σάκχαρο είναι αρκετά σημαντική εξέταση που μπορεί να διαπιστώσει ακόμα και από την αρχή της εγκυμοσύνης διαβήτης κύησης που είναι συχνότερος σήμερα. Αν διαπιστωθεί αύξηση του σακχάρου στην αρχή της εγκυμοσύνης τότε θα γίνεται συχνή εξέταση.
Ομάδα αίματος και ρέζους
Οι εξετάσεις θα αναδείξουν την ομάδα αίματος και τον παράγοντα ρέζους. Η ομάδα είναι σημαντική σε περίπτωση μετάγγισης. Ο παράγων ρέζους είναι πιο σημαντικός στην εγκυμοσύνη. Είναι πρωτεΐνη που όταν βρίσκεται πάνω στα ερυθρά αιμοσφαίρια έχουμε ρέζους θετικό, σε περίπτωση απουσίας της έχουμε ρέζους αρνητικό. Σε μια γυναίκα ρέζους αρνητική, αν ο σύντροφος της είναι ρέζους θετικός, ή έχει γεννήσει άλλο παιδί ρέζους θετικό, τότε χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην εγκυμοσύνη. Ελέγχουμε την ευαισθητοποίηση στον παράγοντα Rhesus κάθε μήνα και όταν χρειάζεται κάνουμε μία ένεση.
Σίδηρος και Φερριτίνη
Ο σίδηρος είναι βασικό συστατικό για την δημιουργία της αιμοσφαιρίνης και την μεταφορά του οξυγόνου. Συνήθως, οι γυναίκες με την μηνιαία απώλεια αίματος λόγω περιόδου έχουν έλλειψη σιδήρου. Στη εγκυμοσύνη δίνονται συμπληρώματα σιδήρου λόγω αυξημένης ανάγκης της μητέρας και του εμβρύου.
Η φερριτίνη είναι το μέσο μεταφοράς του σιδήρου στο αίμα.

Ηλεκτροφόρηση Αιμοσφαιρίνης
Ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης δείχνει αν είστε φορέας του στίγματος της μεσογειακής αναιμίας ή άλλης αναιμίας. Σε περίπτωση που η εξέταση είναι θετική πρέπει να γίνει έλεγχος του πατέρα για να διαπιστωθεί αν είναι και αυτός φορέας. Αν έχουμε δύο θετικά αποτελέσματα πρέπει να ελέγξουμε το έμβρυο για νόσο μεσογειακής ή άλλης αναιμίας με αμνιοπαρακέντηση.
Τοξόπλασμα
Γίνεται έλεγχος για τοξόπλασμα. Το τοξόπλασμα είναι ένα παράσιτο που ζει στις ακαθαρσίες της γάτας και οτιδήποτε μολύνεται από αυτές. Σε περίπτωση μόλυνσης εκτός εγκυμοσύνης, η γυναίκα δημιουργεί αντισώματα κατά του μικροβίου που συνήθως την προστατεύουν για την υπόλοιπη ζωή της. Αν όμως προσβληθεί στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης που δεν υπάρχουν τα αντισώματα τότε το μικρόβιο προσβάλει το έμβρυο δημιουργώντας αποβολές ή βαριά προβλήματα στο έμβρυο. Σε περίπτωση που η έγκυος δεν έχει έρθει σε επαφή με τοξόπλασμα συστήνεται ιδιαίτερη προσοχή στην υγιεινή και γίνεται τακτικός έλεγχος των αντισωμάτων.
Ερυθρά
Με την συγκεκριμένη εξέταση διαπιστώνεται αν η έγκυος έχει αντισώματα κατά της ερυθράς. Αν δεν έχει ανοσία τότε πρέπει να αποφεύγει την επαφή με άτομα που έχουν ερυθρά. Αν κολλήσει στο πρώτο τρίμηνο τότε το έμβρυο κινδυνεύει να προσβληθεί από τύφλωση, κώφωση και καρδιακά προβλήματα. Σε περίπτωση μόλυνσης στο πρώτο τρίμηνο συνήθως γίνεται διακοπή την κύησης. Σε γυναίκες εκτός εγκυμοσύνης που προγραμματίζουν εγκυμοσύνη αν δεν υπάρχει ανοσία συνιστάται το εμβόλιο.
Μεγαλοκυτταροϊός ή Κυτταρομεγαλοϊός (CMV)
Είναι ίωση (σαν το κοινό κρυολόγημα) που δεν πρέπει να προσβάλει την έγκυο στο πρώτο και δεύτερο τρίμηνο γιατί δημιουργεί προβλήματα στο έμβρυο.
Ηπατίτιδες
Σε περίπτωση που η έγκυος πάσχει από ηπατίτιδα πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερη μέριμνα σε οποιαδήποτε επέμβαση στην εγκυμοσύνη για να μην μεταφερθεί ο ιός στο έμβρυο. Πιο σημαντική είναι η περίοδος του τοκετού και της λοχείας ώστε να μην έχουμε μόλυνση του εμβρύου από τον ιό. Στο έμβρυο μετά τον τοκετό γίνεται ανοσοπροφύλαξη και εμβόλιο.
Λιστέρια
Η λιστέρια είναι μικρόβιο που βρίσκεται στις ακαθαρσίες. Πρέπει να υπάρχει ιδιαίτερη υγιεινή και σε περίπτωση μόλυνσης να γίνεται θεραπεία. Προκαλεί πρόωρους τοκετούς και αποβολές.
Σύφιλη
Η σύφιλη σήμερα είναι σπάνιο νόσημα. Σε περίπτωση που μια γυναίκα έχει προσβληθεί από αυτό το μικρόβιο πρέπει να γίνει θεραπεία πριν την εγκυμοσύνη. Κατά την εγκυμοσύνη μεταφέρει το μικρόβιο στο έμβρυο στο οποίο δημιουργούνται βαριές βλάβες.
Καρδιολογική εξέταση
Η καρδιά είναι όργανο πού στην εγκυμοσύνη υπερλειτουργεί, έτσι μια καρδιολογική εξέταση και ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα θεωρούνται απαραίτητα για να αποκλείσουμε τυχόν προβλήματα που μπορούν να προέλθουν από την καρδιά της εγκύου.
ΘΑΝΟΣ ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΝΗΣ-ΕΙΔΙΚΟΣ ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 63 (2ος όροφος, έναντι δημοτικού σχολείου Αγίου Ιωάννη), ΚΑΒΑΛΑ 65403
ΤΗΛ.: 2510 222900 ΚΙΝΗΤΟ: 6942050002 e-mail:thanosbj@yahoo.co.uk

Περισσότερα...

Τα αφροδίσια νοσήματα είναι νοσήματα που μεταδίδονται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής. Τρόποι μετάδοσης εκτός της σεξουαλικής επαφής έχουν περιγραφεί (π.χ. μολυσμένες βελόνες, μετάδοση από τη μητέρα στο νεογνό), αλλά ο ρόλος τους είναι δευτερεύων, στην παγκόσμια εξάπλωση των αφροδίσιων νοσημάτων.

Παθογόνα που μεταδίδονται κυρίως με σεξουαλική επαφή στον άνθρωπο είναι η Neisseria Gonorrhea, τα χλαμύδια trachomatis, το treponema pallidum, o haemophilus ducreyi, τοcalymmatobacterium granulomatis, το ureaplasma uralyticum, ο ιός του AIDS, oανθρώπινος λεμφοτρόπος ιός Τ κυττάρων τύπου Ι, ο ιός του απλού έρπητα τύπου 2, ο ιός των θηλωμάτων του ανθρώπου, ο ιός της ηπατίτιδας Β, ο ιός της μολυσματικής τέρμινθος, η trichomonas vaginalis, η phthirus pubis. Παθογόνα που μεταδίδονται δευτερευόντως με σεξουαλική επαφή είναι το mycoplasma hominis, το mycoplasma genitalium, η gardnerella vaginalis, ο streptococcus ομάδας Β, το mobiluncus spp, helicobacter cinaedi, helicobacter fennelliae, η candida albicans, η sarcoptes scabiei, ο μεγαλοκυτταροιός, ο ανθρώπινος λεμφοτρόπος ιός Τ κυττάρων τύπου ΙΙ, οι ιοί ηπατίτιδας δ και c, ο ιός του απλού έρπητα τύπου Ι, ο ιός Epstein Barr, o ανθρώπινος ερπητοιός τύπου Β.

Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα είναι, παγκοσμίως, τα συνηθέστερα λοιμώδη νοσήματα, που προκαλούν επικίνδυνες επιπλοκές. Σήμερα οι λοιμώξεις από τον απλό έρπητα προκαλούν τα περισσότερα έλκη γεννητικών οργάνων σε όλο τον κόσμο, ο ιός του AIDS έχει γίνει η κύρια αιτία θανάτου σε αρκετές αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ ο ογκογόνος ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων και ο ιός της ηπατίτιδας Β αποτελούν σημαντικές αιτίες αντίστοιχα του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και του ήπατος.

Η κλινική εικόνα από το σεξουαλικώς μεταδιδόμενο εξαρτάται από το είδος του παθογόνου και την αντίσταση του οργανισμού. Αρκετά από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα δεν έχει κανένα σύμπτωμα στα πρώτα στάδια, γεγονός που καθιστά τους προληπτικούς ελέγχους σε ομάδες υψηλού κινδύνου ύψιστης σημασίας.

Τα πιο σημαντικά αφροδίσια νοσήματα είναι:

1. H βλεννόρροια

Η βλεννόρροια οφείλεται στη neisseria gonorrhoeae, που είναι gram αρνητικός μη σπορογόνος μικροοργανισμός. Η υψηλή επίπτωση της βλεννόρροιας σε χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου, η αύξηση των κρουσμάτων σε νεαρές ηλικίες σε πολλές περιοχές της Ευρώπης, η αύξηση της ανθεκτικότητας του γονόκοκκου σε αντιβιοτικά και η έλλειψη συμπτωμάτων σε αρκετούς ασθενείς, οι οποίοι δρουν ως δεξαμενή της νόσου, έχει καταστήσει την βλεννόρροια σημαντικό πρόβλημα της δημόσιας υγείας, παρά τον έλεγχο της νόσου σε πολλές αναπτυγμένες χώρες κατά τον εικοστό πρώτο αιώνα.

Όταν ο γονόκοκκος προσβάλλει τον οργανισμό μετά τη μολυσματική ερωτική συνεύρεση, εγκαθίσταται σε σημεία του οργανισμού που έχουν σχέση με τις πύλες εισόδου. Προοδευτικά μπορεί να εισέλθει την κυκλοφορία και να γίνει διασπορά του γονόκοκκου σε διάφορα όργανα μέσω του αίματος.

Συμπτώματα από την εγκατάσταση του γονόκοκκου στις πύλες εισόδου δεν υπάρχουν πάντοτε. Εάν η θέση της αρχικής προσβολής είναι τα γεννητικά όργανα (επί κολπικής συνουσίας) παρουσιάζεται τσούξιμο, συχνουρία έκκριμα από την ουρήθρα ή από τον κόλπο (σε γυναίκες), εάν η θέση της προσβολής είναι ο πρωκτός (επί πρωκτικής συνουσίας) αναπτύσσεται πρωκτίτιδα με πόνο κνησμό έκκριμα πρωκτού, εάν είναι ο φάρυγγας (επί στοματικής συνουσίας) αναπτύσσεται φαρυγγίτιδα με πόνο στο λαιμό. Η γονόρροια των οφθαλμών οφείλεται σε ενοφθαλμισμό των οφθαλμών από προσβεβλημένα γεννητικά όργανα, με αποτέλεσμα την εμφάνιση πρηξίματος των οφθαλμών με πύο.

Η περίοδος επώασης συνήθως είναι δύο με δεκατέσσερις ημέρες.

Σε διάσπαρτη γονοκοκκική λοίμωξη, υπάρχει άνοδος της θερμοκρασίας του σώματος, δερματικές αλλοιώσεις, αρθραλγίες, ενώ επιπλοκές όπως γονοκοκκική ενδοκαρδίτιδα και μηνιγγίτιδα ενδέχεται να εμφανιστούν.

Η στειρότητα και η προστατίτιδα αποτελούν τοπικές επιπλοκές των γονοκοκκικών λοιμώξεων.

Σήμερα υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία, που περιλαμβάνει την χορήγηση ειδικής αντιβιοτικής αγωγής, η διάρκεια και το είδος της οποίας καθορίζονται από το είδος του γονόκοκκου (αντοχή σε αντιβιοτικά), την θέση της προσβολής και την αντίσταση του οργανισμού. Οι σεξουαλικοί σύντροφοι πρέπει επίσης να θεραπεύονται.

2. Η σύφιλη

Η σύφιλη είναι χρόνια συστηματική λοίμωξη που προκαλείται από το treponema pallidum, μία σπειροχαίτη που μεταδίδεται κυρίως σεξουαλικώς και έχει περίοδο επώασης κατά μέσο όρο τρεις εβδομάδες. Η σύφιλη είναι σημαντικό πρόβλημα παγκοσμίως, με υψηλό αριθμό κρουσμάτων κατά τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη.

Στην θέση της προσβολής μετά την περίοδο επώασης εμφανίζεται η πρωτοπαθής βλάβη, που παραμένει 4-6 εβδομάδες και κατόπιν ιάται αυτομάτως. Η πρωτοπαθής βλάβη εμφανίζεται ως μικρή πληγή ή βλατίδα ή αλλοίωση στην θέση του ενοφθαλμισμού του παθογόνου, η οποία ανάλογα με τη σεξουαλική πρακτική που ακολουθείται μπορεί να είναι τα γεννητικά όργανα, ο πρωκτός ή το στόμα και συχνά διαφεύγει από την προσοχή των ασθενών. Εβδομάδες ή μήνες μετά την ίαση της πρωτοπαθούς βλάβης, η σπειροχαίτη εισέρχεται στο αίμα και κατακλύζοντας την κυκλοφορία προκαλεί αρχικώς επιφανειακές βλάβες με βλεγοννοδερματικά εξανθήματα και πρήξιμο αδένων, φαινόμενα που δεν είναι επίσης πάντοτε εμφανή. Οι βλάβες αρχικώς υποχωρούν εντός 2-6 εβδομάδων και η νόσος εισέρχεται στο λανθάνον στάδιο, το οποίο ανακαλύπτεται μόνο με ορολογικές εξετάσεις. Προοδευτικά η σπειροχαίτη κατακλύζει μέσω της κυκλοφορίας ζωτικά όργανα, προσβάλλοντας τα. Στην εποχή που δεν υπήρχε αποτελεσματική θεραπεία, η συφιλιδική ηπατίτιδα, η καρδιαγγειακή σύφιλη, η νευροσύφιλη ήταν συχνές καταληκτικές καταστάσεις.

Σήμερα υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία, που περιλαμβάνει την χορήγηση ειδικής αντιβιοτικής αγωγής, η διάρκεια και το είδος της οποίας καθορίζονται από το είδος του γονόκοκκου (αντοχή σε αντιβιοτικά), την θέση της προσβολής και την αντίσταση του οργανισμού.

3. Οι χλαμυδιακές λοιμώξεις

Τα αφροδίσια νοσήματα που προκαλούνται από τα χλαμύδια, οφείλονται κύρια στο chlamydia trachomatis και αποτελούν πολύ συχνά αίτια αφροδίσιων στην Ευρώπη.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν στον άνδρα έκκριση από την ουρήθρα, συχνά λευκωπή ή βλεννώδη, τσούξιμο ή φαγούρα στην ουρήθρα. Στην γυναίκα προκαλείται υπερβολική έκκριση υγρών από τον κόλπο, τσούξιμο ή φαγούρα. Η επέκταση της λοίμωξης στο ενδομήτριο, προκαλεί ενδομητρίτιδα, ενώ στις σάλπιγγες σαλπιγγίτιδα. Κοιλιακοί πόνοι, διαταραχές περιόδου έχουν συνδεθεί με σαλπιγγίτιδα και ενδομητρίτιδα. Επί πρωκτικής συνουσίας και μόλυνσης πρωκτού αναπτύσσεται πρωκτίτιδα, με έκκριμα από το ορθό, διαταραχές κενώσεων, ευαισθησία, ενίοτε αιμορραγία. Σε ορισμένα άτομα υπάρχει ταυτόχρονη λοίμωξη με Ν. Gonorrhoeae ή βλεννόρροια.

Το σύνδρομο Reiter, είναι ένα σπάνιο σύνδρομο, που αναπτύσσεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδράσει ανώμαλα, με αποτέλεσμα την γενικευμένη προσβολή του οργανισμού με επιπεφυκίτιδα, αρθρίτιδα, ουρηθρίτιδα-τραχηλίτιδα, εκτεταμένες βλεννογονοδερματικές βλάβες. Συμπτώματα από το γεννητικό σύστημα συχνά δεν υπάρχουν.

Οξέα συμπτώματα με πρωτογενή βλάβη στα γεννητικά όργανα, λεμφαδενοπάθεια, αιμορραγική πρωκτίτιδα ή πυρετό και όψιμες επιπλοκές με ελεφαντίαση γεννητικών οργάνων και συρίγγια, προκαλούν ορισμένα στελέχη, που δε μεταδίδονται αμιγώς σεξουαλικώς (αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα). Στο αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα, γενικά συμπτώματα, όπως πυρετός, ρίγος, μυαλγίες, αρθραλγίες, μηνιγγισμός, εμφανίζονται πολλές φορές στο στάδιο της επιχώριας λεμφαδενοπάθειας, ενώ σπανιότερα εμφανίζονται αρθρίτιδα, μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα, επιπεφυκίτιδα, ηπατίτιδα, οζώδες ερύθημα.

Ιδιαίτερη περίπτωση είναι το τράχωμα και η επιπεφυκίτιδα από έγκλειστα που οφείλεται σε έκθεση του οφθαλμού σε μολυσμένες εκκρίσεις των γεννητικών οργάνων και χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζουσα επιπεφυκίτιδα, που μπορεί να οδηγήσει χωρίς διάγνωση και ειδική θεραπεία στην τύφλωση. Η μόλυνση μπορεί να γίνει και στον οφθαλμό του νεογέννητου λόγω της έκθεσής του σε μολυσμένες κολπικές εκκρίσεις της μητρός. Η μετάδοση δεν είναι μόνο σεξουαλική και μπορεί να γίνει με μολυσμένα αντικείμενα, προσόψια και μύγες από μολυσμένο οφθαλμό σε οφθαλμό. Αυτός ο τρόπος της μη σεξουαλικής μετάδοσης είναι συχνός σε χώρες της Αφρικής, Μέσης Ανατολής και Ασίας, όπου ενδημεί το τράχωμα και σε ταξιδιώτες. Το τράχωμα αποτελεί σήμερα τη συχνότερη αιτία τύφλωσης σε ενδημικές περιοχές.
Η διάγνωση γίνεται με ειδικές εξετάσεις, ενώ ειδική θεραπεία χορηγείται και στους ερωτικούς συντρόφους.

Βασικά προβλήματα στην περίπτωση των χλαμυδίων, είναι ότι συχνά υπάρχουν επί μακρόν χωρίς εμφανή συμπτώματα και αποτελούν στην Ευρώπη βασικά αίτια στειρότητας, υπογονιμότητας, καταστροφής των γυναικείων σαλπίγγων, έκτοπης κύησης και επιπλοκών από το ουροποιητικό σύστημα σε βάθος χρόνου. Αρκετά άτομα θα είχαν αποφύγει υψηλού κόστους θεραπείες στειρότητας, εάν είχαν διερευνηθεί και θεραπευτεί σωστά για χλαμύδια έγκαιρα, μετά την έναρξη της σεξουαλικής τους ζωής. Ατελής εκρίζωση των χλαμυδίων, λόγω κακής θεραπείας, οδηγεί σε σοβαρές επιπλοκές.

4. Η ηπατίτιδα Β

Η ηπατίτιδα Β οφείλεται στον ιό της ηπατίτιδας β, ο οποίος είναι ένας DNA ιός με οκτώ διαφορετικούς γονότυπους.

Μετά από χρόνο επώασης, που κυμαίνεται από έξι εβδομάδες έως έξι μήνες, αρχίζει η έναρξη της ΗΒV λοίμωξης.

Η κλινική εικόνα ποικίλει από την χωρίς συμπτώματα μορφή έως την «κεραυνοβόλο» ηπατίτιδα, που έχει κίνδυνο να καταλήξει σε θάνατο ο ασθενής σε λίγες ημέρες. Τα συμπτώματα της οξείας νόσου, εάν υπάρχουν, είναι κακουχία, μυαλγίες, αρθραλγίες, κόπωση, ναυτία, έμετοι, πυρετός, διαταραχές κενώσεων, κοιλιακό άλγος, ίκτερος, ηπατίτιδα. Κάτω από το 1% των ασθενών εμφανίζει «κεραυνοβόλο» μορφή. Ενώ οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν πλήρως, ένα μικρό ποσοστό μεταπίπτει σε χρονιότητα, με τον ιό να παραμένει μόνιμα στον οργανισμό. Η χρονιότητα είναι συνηθέστερη σε ασθενείς με δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού και συνδέεται με αυξημένη πιθανότητα κίρρωσης και ηπατοκυτταρικού καρκινώματος.

Σήμερα υπάρχει αποτελεσματικό προληπτικό εμβόλιο. Η θεραπεία αποσκοπεί στην αποφυγή της ηπατικής ανεπάρκειας και στον έλεγχο του ιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μεταμόσχευση ήπατος είναι επιβαλλόμενη.

5. Το AIDS

To AIDS αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 90, σε ομοφυλόφιλους άνδρες και αυξάνει ανησυχητικά σήμερα. Ο HIV ανήκει στην οικογένεια των ρετροιών του ανθρώπου και προκαλεί σοβαρή ανεπάρκεια ανοσοποιητικού, η οποία προέρχεται κυρίως από την προοδευτική ποιοτική και ποσοτική ανεπάρκεια της υποομάδας των Τ λεμφοκυττάρων, που είναι γνωστά ως βοηθητικά Τ λεμφοκύτταρα και καθορίζονται φαινοτυπικά από την παρουσία στην επιφάνειά τους του μορίου CD4. Μετά την αρχική προσβολή, ο ιός εισέρχεται στην κυκλοφορία, όπου αναπαράγεται μέσω των Τ λεμφοκυττάρων, χωρίς εμφανή συμπτώματα (κατάσταση φορείας).

Προοδευτικά, το επίπεδο των CD4 λεμφοκυττάρων ελαττώνεται στα μολυσμένα με HIV άτομα. Στους ασθενείς που δεν λαμβάνουν θεραπεία και σε αυτούς στους οποίους η θεραπεία δεν περιορίζει αρκετά την αναπαραγωγή του ιού, ο αριθμός των CD4 λεμφοκυττάρων πέφτει κάτω από ένα κρίσιμο επίπεδο και ο ασθενής γίνεται ευάλωτος σε ευκαιριακές λοιμώξεις. Στο στάδιο αυτό αρχίζει το aids. Προοδευτικά η καταστολή του ανοσοποιητικού λαμβάνει σοβαρή διάσταση και σοβαρές λοιμώξεις και καρκινώματα εμφανίζονται.

Πολλά άτομα με HIV λοίμωξη παραμένουν χωρίς συμπτώματα επί μακρόν, ακόμη και χωρίς θεραπεία. Από τη μόλυνση έως την ανάπτυξη του AIDS, μεσολαβεί κατά μέσο όρο μία δεκαετία. Τα συμπτώματα, όταν υπάρχουν, είναι δέκατα, πυρετός, εφιδρώσεις, απώλεια βάρους, πρήξιμο αδένων, διάρροια, ναυτία έμετος, ευαισθησία σε λοιμώξεις.

Σήμερα η μοντέρνα θεραπεία που εξατομικεύεται με βάση τα επίπεδα του ιού στον οργανισμό και τον αριθμό των CD4 λεμφοκυττάρων, καταστέλλει τον πολλαπλασιασμό του ιού και παρατείνει το μεσοδιάστημα της φορείας έως την ανάπτυξη του AIDS.

6. O αφροδίσιος έρπητας

Oι ερπητοιοί προκαλούν μία μεγάλη ποικιλία νοσημάτων στον άνθρωπο. Οι ερπητοιοί μετά την αρχική λοίμωξη, η οποία μπορεί να μην έχει συμπτώματα, παραμένουν σε λανθάνουσα φάση για την υπόλοιπη ζωή του ασθενούς και υφίστανται ενεργοποιήσεις, οι οποίες συνοδεύονται ή όχι από συμπτώματα.

Οι ενεργοποιήσεις επάγονται από παράγοντες όπως το stress, ο πυρετός, η ακτινοβολία ή ακαθόριστους παράγοντες. Εάν υπάρξει ανοσοκαταστολή από νόσο φάρμακα ή ακτινοβολία, η ενεργοποίηση του ιού προκαλεί επικίνδυνες βλάβες σε σπλάγχνα.

Στο άτομο με καλό ανοσοποιητικό σύστημα, οι βλάβες του αφροδίσιου έρπητα, όταν υπάρχουν συμπτώματα, εντοπίζονται κυρίως σε δέρμα και βλεννογόνους. Ο έρπητας τύπου 2 αποτελεί τη συχνότερη αιτία εμφάνισης ελκών στην γεννητική περιοχή και στην περιοχή του πρωκτού – πρωκτογεννητική περιοχή, στις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι τυπικές βλάβες από τον έρπητα είναι επώδυνες φυσαλίδες. Παρά τη συνήθη δερματοβλεννογόνια μορφή, ο έρπητας μπορεί να προκαλέσει οφθαλμική νόσο με κερατίτιδα βλεφαρίτιδα κερατοεπιπεφυκίτιδα, εγκεφαλίτιδα, μηνιγγίτιδα, οισοφαγίτιδα, πάρεση BELL, διάσπαρτη λοίμωξη.

7. Τα θηλώματα (κονδυλώματα)

Οι ιοί του ανθρώπινου θηλώματος προσβάλλουν το επιθήλιο του δέρματος και των βλεννογόνων.
Οι λοιμώξεις αυτές μπορεί να είναι ασυμπτωματικές, να σχηματίζουν ακροχορδόνες ή να συνδέονται με νεοπλάσματα. Οι λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων από HPV, μεταδίδονται με άμεση επαφή με μολυσματικές βλάβες. Ωστόσο άτομα χωρίς εμφανή νόσο μπορούν να μεταδώσουν την λοίμωξη.
Εκτός από τα ψυχολογικά προβλήματα που προκαλεί ο HPV, από την παρουσία χρόνιων βλαβών στην πρωκτογεννητική περιοχή επί συμπτωματικών μορφών, ορισμένα ογκογόνα στελέχη προκαλούν καρκινώματα μήτρας. Ενώ η θεραπεία δεν είναι απόλυτα αποτελεσματική και συχνά απαιτεί δυσάρεστους γυναικολογικούς καθαρισμούς, σήμερα υπάρχει αποτελεσματικό εμβόλιο έναντι των τύπων που προκαλούν την πλειοψηφία των HPV καρκινωμάτων.

(τα κονδυλώματα εξετάζονται σε άλλη ενότητα ξεχωριστά)

8. Οι τριχομονάδες

Αυτό το μαστιγοφόρο πρωτόζωο προσβάλλει τον γυναικείο κόλπο, τους πόρους του Skene και το κατώτερο ουροποιογεννητικό σύστημα ανδρών και γυναικών.

Εκδηλώνεται με αύξηση των κολπικών εκκρίσεων και των εκκρίσεων της ουρήθρας, δυσοσμία στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, κνησμό, πρήξιμο γεννητικών οργάνων, αλλοίωση τοπικά του ph. Στους άνδρες η λοίμωξη από τριχομονάδες είναι συνήθως χωρίς συμπτώματα.

H λοίμωξη από τριχομονάδες είναι μία συχνή σεξουαλικώς μεταδιδόμενη λοίμωξη, με αυξανόμενα ποσοστά αντοχής σε συνήθεις αντιβιοτικές θεραπείες.

Η σωστή παθολογική εξέταση και η άμεση χορήγηση της ενδεικνυόμενης θεραπείας έχουν ζωτική σημασία στην περίπτωση των αφροδίσιων νοσημάτων, για την αποφυγή σοβαρών επιπλοκών.

Πρόληψη και θεραπεία των αφροδισιών, τι πρέπει επιπρόσθετα να γνωρίζετε:

• Να χρησιμοποιείτε πάντα προφυλακτικό, κατά την σεξουαλική σας δραστηριότητα. Υιοθετείστε ασφαλείς σεξουαλικές πρακτικές (π.χ. μονογαμία).

• Εφόσον δεν έχετε απαγορευτικές αντενδείξεις, να κάνετε το εμβόλιο ηπατίτιδας β και εάν είστε γυναίκα κάτω των τριάντα και το εμβόλιο HPV, υπό ιατρική παρακολούθηση.

• Να πλένεστε με άφθονο τρεχούμενο νερό μετά την σεξουαλική δραστηριότητα. Μην κάνετε κατάχρηση χημικών καθαριστικών στον κόλπο. Η κατάχρηση καθαριστικών μπορεί να αλλοιώσει τις αμυντικές ικανότητες της τοπικής χλωρίδας.

• Να μην χρησιμοποιείτε κοινόχρηστες πετσέτες και να μην καταλύετε σε αμφιβόλου ποιότητας καταλύματα.

• Μην αμελείτε την ετήσια προληπτική παθολογική εξέταση. Ειδικές εξετάσεις συστήνονται σήμερα περιοδικώς, σε προληπτική βάση, σε σεξουαλικώς δραστήρια άτομα, ιδιαίτερα μάλιστα σε ομάδες υψηλού κινδύνου. Μην αμελείτε να αναφέρετε κατά την ιατρική εξέταση τυχόν ιδιαίτερες προτιμήσεις σας (π.χ. ομοφυλοφιλία, πρωκτικό sex).

• Να επισκοπείτε το σώμα σας και ιδιαίτερα τις συνήθεις πύλες εισόδου (πρωκτός, γεννητικά όργανα, μάτια, στόμα) και να προσέρχεστε άμεσα προς παθολογική εξέταση σε περίπτωση αλλοίωσης. Συμπτώματα από τα μάτια, το έντερο, τα γεννητικά όργανα, το στόμα συνδέονται με την άσκηση ορισμένων σεξουαλικών πρακτικών, κατά την διάρκεια των οποίων τα όργανα αυτά εποικίζονται από λοιμογόνα.

• Η ισορροπημένη διατροφή που περιλαμβάνει αρκετό νερό (τουλάχιστον οκτώ ποτήρια ημερησίως), καθημερινή πρόσληψη γαλακτοκομικών προϊόντων, φρούτων και λαχανικών, αποφυγή υπερκατανάλωσης κρέατος και ζωικών λιπαρών, αποφυγή καπνού και καθιστικής ζωής, τονώνει το αμυντικό σύστημα υγιών ατόμων.

• Οι χρονίως πάσχοντες πρέπει να ακολουθούν τις ενδεικνυόμενες για την πάθησή τους ιατρικές οδηγίες.

Σε περίπτωση προσβολής σας, μην αμελήσετε την ενημέρωση των σεξουαλικών σας συντρόφων.

Περισσότερα...

Τι είναι η αμνιοπαρακέντηση
Η αμνιοπαρακέντηση παρέχει γενετικές πληροφορίες για το έμβρυο – όπως και πληροφορίες για την υγεία του και το πώς αναπτύσσεται – μέσω της αφαίρεσης ενός μικρού δείγματος αμνιακού υγρού. Μια βελόνα εισέρχεται μέσα από το κοιλιακό τοίχωμα, το τοίχωμα της μήτρας και τον αμνιακό σάκο ώστε να αφαιρεθεί υγρό το οποίο περιέχει κύτταρα που έχουν γενετικές πληροφορίες από το έμβρυο. Αυτά τα κύτταρα έπειτα καλλιεργούνται και αναλύονται. Η αμνιοπαρακέντηση μπορεί να εκτελεστεί κατά τη διάρκεια είτε του δεύτερου ή του τρίτου τριμήνου, ανάλογα με τον λόγο για τον οποίο γίνεται. Η αμνιοπαρακέντηση για γενετική διάγνωση εκτελείται συνήθως μεταξύ των 16 και 19 εβδομάδων κύησης.
Ποιος χρειάζεται να κάνει το τεστ και για ποιο λόγο:

Η αμνιοπαρακέντηση είναι το πιο ακριβές τεστ διαθέσιμο για την ανίχνευση διαφόρων γενετικών ανωμαλιών, και συγκεκριμένων γενετικών ασθενειών. Όλες οι έγκυες γυναίκες ηλικίας 35 χρονών και άνω κάνουν αμνιοπαρακέντηση, γιατί αντιμετωπίζουν έναν υψηλό κίνδυνο να κάνουν ένα παιδί με χρωμοσωματικές ανωμαλίες όπως το σύνδρομο Down.

Αυτό το τεστ γίνεται επίσης αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό γενετικών ασθενειών ή χρωμοσωματικών ανωμαλιών, αν ο υπέρηχός σας, έχουν αποκαλύψει ύποπτα αποτελέσματα ή από αιματολογικό έλεγχο όπως το papp-a στις 12 εβδομάδες και το a-test στις 16 εβδομάδες κύησης. Η αμνιοπαρακέντηση επίσης αποκαλύπτει και το φύλο του μωρού, αν και ποτέ δεν γίνεται μόνο για αυτό το λόγο (και φυσικά μπορούμε να το κρατήσουμε μυστικό αν δεν θέλετε να το μάθετε).

Αυτό το τεστ θεωρείται γενικά ασφαλές. Μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή σε 1 στις 200-250 . Για να καθορίσει ο γιατρός σας αν θα πρέπει να κάνετε αμνιοπαρακέντηση, υπολογίζει το ρίσκο της αποβολής σε σύγκριση με τον κίνδυνο για μια γυναίκα της ηλικίας σας να κάνει ένα παιδί με χρωμοσωματικές ανωμαλίες.

Δεν προτιμούν όλες οι γυναίκες να κάνουν αυτό το τεστ. Αν είστε σίγουρη ότι δεν θα τερματίσετε την εγκυμοσύνη σας για κανέναν λόγο, ή αν δεν θέλετε να ξέρετε εκ των προτέρων ότι το μωρό σας μπορεί να έχει ειδικές ανάγκες, θα πρέπει να συζητήσετε με τον γιατρό σας. Εκείνος θα σας βοηθήσει να αποφασίσετε αν αξίζει να κάνετε αμνιοπαρακέντηση.

Τι ακριβώς περιλαμβάνει:

Αρκετές ώρες πριν την αμνιοπαρακέντηση, η γυναίκα θα πρέπει να πίνει αρκετά υγρά, ώστε να εξασφαλίσει μια επαρκή ποσότητα αμνιακού υγρού κατά την διαδικασία. Το τεστ δεν προϋποθέτει γεμάτη ουροδόχο κύστη. Το πρώτο βήμα του τεστ είναι ένας υπέρηχος, που χρησιμοποιείται για να καθοριστεί η ηλικία του εμβρύου, ώστε να διασφαλιστεί ότι είστε τουλάχιστον 15 εβδομάδων έγκυος (το να κάνετε το τεστ νωρίτερα μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο μωρό), η θέση του, η θέση του πλακούντα, ο καρδιακός παλμός του εμβρύου, όπως και ο αριθμός των εμβρύων.

Έπειτα ένα αντιβακτηριδιακό διάλυμα απλώνεται στην κοιλιακή χώρα. Ο γιατρός, που φυσικά έχει λάβει ειδική εκπαίδευση, χρησιμοποιώντας την κεφαλή του υπερήχου, ώστε να εντοπίσει τη θέση του μωρού και του σημείου του αμνιακού σάκου που θα αναρροφηθεί το υγρό, τοποθετεί μια πολύ λεπτή και μακριά βελόνη δια του κοιλιακού σας τοιχώματος μέσα στη μήτρα σας και σε περιοχή που υπάρχει αρκετό αμνιακό υγρό.

Έχοντας την εικόνα από τον υπέρηχο, ο γιατρός καθοδηγείται και αφαιρεί 10 με 20 ml αμνιακού υγρού , το οποίο είναι το υγρό που περιβάλλει το μωρό και περιέχει κάποια από τα κύτταρά του. Έπειτα, αφαιρείται η βελόνα και το δείγμα στέλνεται στο εργαστήριο για ανάλυση. Τα εμβρυϊκά κύτταρα καλλιεργούνται και αναπτύσσονται στο εργαστήριο, και μετά τα χρωμοσώματα αναλύονται για τυχόν ανωμαλίες. Τα ζευγάρια που είναι φορείς γενετικών ανωμαλιών, θα λάβουν μια πιο συγκεκριμένη ανάλυση του αμνιακού δείγματος.
Η διαδικασία κρατάει περίπου 1-2 λεπτά και το σώμα σας αναπληρώνει το αμνιακό υγρό μέσα σε 12 ώρες μετά τη διαδικασία. Συνήθως οι γυναίκες αισθάνονται την παρακέντηση από τη βελόνα σαν μια αίσθηση πίεσης, συνήθως όταν αφαιρείται το υγρό. Ο φόβος της βελόνας μπορεί να κάνει τη διαδικασία να φαίνεται πιο επίπονη από ότι πραγματικά είναι.
Έχοντας διενεργήσει πάρα πολλές αμνιοπαρακεντήσεις και ρωτώντας τις γυναίκες μετά δεν υπήρξε ούτε μία που να ένοιωσε πόνο ή δυσφορία. Είναι το άγχος και ο φόβος που υπάρχει από πριν για τα αποτελέσματα που όμως δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση. Επίσης, δεν είχαμε ποτέ καμία αποβολή οφειλόμενη στην αμνιοπαρακέντηση.
Μετά τη διαδικασία, οι γυναίκες μπορεί να βιώσουν ήπιας μορφής κράμπες, πόνο στην πλάτη, ή δυσφορία γύρω από την περιοχή όπου εισήχθη η βελόνη. Καλέστε αμέσως τον γιατρό σας αν αναπτύξετε αιμορραγία, διαρροή υγρών ή πυρετό.
Ενδείξεις για την αμνιοπαρακέντηση του δεύτερου τριμήνου περιλαμβάνουν:
o Μητρική ηλικία (από 35 χρονών και άνω χωρίς όμως η ηλικία από μόνη της να αποτελεί κριτήριο για αμνιοπαρακέντηση)
o Προηγούμενο παιδί ή στενό μέλος της οικογένειας με χρωμοσωματική ανωμαλία (για παράδειγμα Trisomy 13, 14, 15, 17, 18, 21, 22, Turner, και Cri du Chat σύνδρομο).
o Η μητέρα είναι φορέας κάποιας X – linked ασθένειας (όπως αιμοφιλία, μυϊκή δυστροφία Duchenne).
o Οικογενειακό ιστορικό ή το προηγούμενο παιδί να έχει γεννηθεί με βλάβη του νευρικού σωλήνα.
o Ανεβασμένα επίπεδα της μητρικής serum alpha-fetoprotein (MSAFP).
o Γονείς που είναι γνωστό ότι είναι φορείς συγκεκριμένων αυτοχρωμοσωματικών υπολειπόμενων κληρονομικών ασθενειών (για παράδειγμα Tay-Sachs disease, Sickle cell trait).
o Τρεις ή περισσότερες αυτόματες εκτρώσεις.
o Ρέζους ευαισθητοποίηση.

Πότε είναι διαθέσιμα τα αποτελέσματα και πώς ερμηνεύονται:

Ίσως το πιο δύσκολο σημείο του να κάνετε αμνιοπαρακέντηση είναι η αναμονή των αποτελεσμάτων, που μπορεί να πάρει μέχρι και δυο εβδομάδες. Η πρώτη απάντηση βγαίνει την επόμενη μέρα και αφορά τα χρωμοσώματα 13,18,21, Χ και Υ.Η αμνιοπαρακέντηση είναι κατά 99,9% ακριβής για την ανίχνευση του συνδρόμου Down και περίπου κατά 98% ακριβής για την ανίχνευση άλλων χρωμοσωματικών ανωμαλιών και δισχιδούς ράχης (spina bifida).

Αν τα αποτελέσματα του εργαστηρίου εμφανίσουν κάποιο πρόβλημα, θα λάβετε συμβουλές από το γιατρό σας και από έναν ειδικό στη γενετική. Κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι υπερβολικά δύσκολες για μέλλοντες γονείς, που μπορεί να αντιμετωπίσουν βασανιστικές αποφάσεις σε ένα σχετικά όψιμο στάδιο της εγκυμοσύνης. Για αυτό το λόγο, πολλοί γιατροί στρέφονται στο λήψη χοριακής λάχνης (CVS), ένα παρόμοιο τεστ που μπορεί να γίνει στο πρώτο τρίμηνο με λίγο μεγαλύτερο ποσοστό αποβολών. Και οι ιατρικοί ερευνητές αναπτύσσουν διαγνωστικές εξετάσεις αίματος και προηγμένους υπέρηχους, που παρέχουν πιο νωρίς τα αποτελέσματα και που μπορεί μια μέρα να αντικαταστήσουν τελείως την αμνιοπαρακέντηση. Ήδη κυκλοφορούν τα μη επεμβατικά τεστ μητρικού αίματος για την ανίχνευση χρωμοσωματικών ανωμαλιών του εμβρύου.
Κίνδυνοι σχετικοί με την αμνιοπαρακέντηση:
o Υπάρχει ελάχιστος κίνδυνος βλάβης στο έμβρυο, στον πλακούντα ή στον ομφάλιο λώρο.
o Λιγότερο από 0.5 % απώλεια του εμβρύου(1 στα 250).
o Μπορεί να χρειαστεί παρακέντηση και σε δεύτερο σημείο αν ο γιατρός δεν καταφέρει να συλλέξει αρκετό υγρό.
o Αιμορραγία από διάτρηση του πλακούντα ή των αγγείων του ομφάλιου λώρου.
o Οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει μια πιθανότητα 3% σοβαρών γενετικών ανωμαλιών τις οποίες δεν μπορεί να ανιχνεύσει η αμνιοπαρακέντηση.
Τα πλεονεκτήματα της αμνιοπαρακέντησης:
o Είναι απλή και ασφαλής μέθοδος που εξακριβώνει την κατάσταση του εμβρύου και τον καρυότυπο του.
o Μπορεί να διεξαχθεί καθημερινά στο ιατρείο μας.
o Σχετικά ανώδυνη και σύντομη διαδικασία.
o Οι επιπλοκές είναι εξαιρετικά σπάνιες.

Περισσότερα...

Τι είναι η υστεροσκόπηση και πώς γίνεται
Είναι μια ειδική εξέταση με την οποία μπορούμε να παρατηρήσουμε την κοιλότητα της μήτρας, το ενδομήτριο, τα μητριαία στόμια των σαλπίγγων και τον αυλό του τραχήλου. Είναι σχεδόν ανώδυνη και διαρκεί λίγα λεπτά. Σε ελάχιστες περιπτώσεις ασθενών με έντονο άγχος, μπορεί να χορηγηθεί ελαφρά αναλγησία (μέθη).
Η προσέγγιση της κοιλότητας της μήτρας γίνεται δια μέσου του κόλπου και του τραχήλου, χωρίς τομή ή τραυματισμούς. Αυτό επιτυγχάνεται με τη βοήθεια του υστεροσκοπίου, που είναι ένα είδος «τηλεσκοπίου» μικρής διαμέτρου (2,9mm). Στο υστεροσκόπιο προσαρμόζεται ειδική βιντεοκάμερα πολύ μικρού βάρους, που χρησιμεύει για την απεικόνιση και την καταγραφή της επέμβασης.
Τι χρησιμεύει
Η υστεροσκόπηση προσφέρει τη δυνατότητα άμεσης επισκόπησης της κοιλότητας της μήτρας για ακριβή διάγνωση.
Με την υστεροσκόπηση μπορούμε να παρατηρήσουμε:
Τη μορφολογία (μέγεθος και σχήμα) της κοιλότητας της μήτρας.
Τα μητριαία στόμια των σαλπίγγων.
Την υφή και την ανάπτυξη του ενδομητρίου.
Τον τραχηλικό σωλήνα (ενδοτράχηλο).
Η υστεροσκόπηση υπερτερεί της υστεροσαλπιγγογραφίας σε ευαισθησία και εξειδίκευση κατά τη διερεύνηση της υπογονιμότητας και των επανειλημμένων αποβολών.
Η υστεροσκόπηση αποτελεί σημαντικό εργαλείο στη διάγνωση και θεραπεία της υπογονιμότητας, διότι έχει βρεθεί ότι σε ποσοστό έως και 62% των υπογόνιμων γυναικών υπάρχει παθολογία της ενδομητρικής κοιλότητας.
Πότε προτείνεται στην υπογονιμότητα
Η υστεροσκόπηση προτείνεται:
Για διευκρίνιση υστεροσαλπιγγογραφικού ή υπερηχογραφικού ευρήματος που αφορά: συμφύσεις, πολύποδα, υποβλεννογόνιο ινομύωμα, συγγενή ανωμαλία.
Σε επανειλημμένες αποβολές.
Μετά αποτυχία κυήσεως σε δύο συνεχόμενους κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Σε ιστορικό αποβολών, εκτρώσεων, επεμβάσεων στην κοιλότητα της μήτρας.
Για διερεύνηση ανεξήγητης υπογονιμότητας σε συνδυασμό με λαπαροσκόπηση.
Ως μέθοδος ρουτίνας πριν την εξωσωματική γονιμοποίηση (προτείνεται από αρκετούς ειδικούς), ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει υστεροσαλπιγγογραφία.
Σε σημαντικό ποσοστό γυναικών με φυσιολογική υστεροσαλπιγγογραφία αποκαλύπτεται παθολογία της ενδομητρικής κοιλότητας όταν υποβληθούν σε υστεροσκόπηση.
Στο ιατρείο μας η διαγνωστική υστεροσκόπηση γίνεται χωρίς πόνο και χωρίς κάποιου είδους αναισθησία αφού διαθέτουμε το λεπτότερο και πλέον σύγχρονο υστεροσκόπιο της αγοράς. Συνήθως όμως γίνεται ταυτόχρονα με την λαπαροσκόπηση στη διερεύνηση της υπογονιμότητας μηδενίζοντας το κόστος και την ταλαιπωρία μεγιστοποιώντας τις διαγνωστικές/θεραπευτικές δυνατότητες. Ρωτήστε μας για επιπλέον πληροφορίες ή απορίες.

Περισσότερα...

Βαρθολινίτιδα.

Ένα από τα συχνά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νεαρής ηλικίας γυναίκες είναι η φλεγμονή του βαρθολινείου αδένα( βαρθολινίτιδα). Πρόκειται για δύο αδένες που βρίσκονται δεξιά και αριστερά στην είσοδο του κόλπου και έχουν σαν σκοπό τη παραγωγή υγρών ώστε να λιπαίνεται ο κόλπος κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Πολλές φορές ένας από τους δύο αδένες φλεγμαίνει λόγω προσβολής [μόλυνσης] του από κάποιο μικρόβιο (σταφυλόκοκκο, γονόκοκκο κ.α.).
Εμφανίζεται τότε ένας επώδυνος, ερυθρός, φλεγμονώδης όγκος που περιέχει παχύρευστο δύσοσμο υγρό (πύον) στη σύστοιχη πλευρά του αιδοίου και παίρνει μερικές φορές μεγάλες διαστάσεις αφού επεκτείνεται στα μεγάλα χείλη του αιδοίου.
Η πάσχουσα δεν μπορεί να περπατήσει ούτε να καθίσει λόγω του εντονότατου πόνου που προκαλείται με τις διάφορες κινήσεις στην ευαίσθητη αυτή περιοχή. Στις περισσότερες περιπτώσεις δημιουργείται απόστημα οπότε είναι αναγκαία η χειρουργική επέμβαση (διάνοιξη και παροχέτευση του αποστήματος).
Η αντιμετώπιση της βαρθολινίτιδας περιλαμβάνει την χορήγηση φαρμάκων (αντιβιοτικών) που είναι αρκετά αποτελεσματικά στην αρχική φάση της φλεγμονής. Σαν πρώτη προσέγγιση ενός επώδυνου διογκωμένου αδένα απαιτείται χειρουργική διάνοιξη-παροχέτευση με ιδανική τεχνική την μαρσιποποίησή του.
Σε σπάνιες περιπτώσεις που η φλεγμονή εμφανίζεται αρκετές φορές (υποτροπιάζει) θα χρειαστεί η χειρουργική εξαίρεση του αδένα.

Περισσότερα...

Περιοχή δραστηριότητας: Καβάλα, Θεσσαλονίκη και καλύπτονται ασθενείς σε Ξάνθη, Δράμα, Χαλκιδική, Σέρρες…

Γιατί να μας προτιμήσετε: 17 χρόνια εμπειρίας. Ειδίκευση και εξειδίκευση εξ’ολοκλήρου στην Μεγάλη Βρετανία. Λαπαροσκοπική χειρουργική τις περισσότερες φορές με εξιτήριο την ίδια μέρα χωρίς πόνο, τομές ή ράμματα.
Παθήσεις τραχήλου-κολποσκόπηση με ταυτόχρονη οριστική αντιμετώπιση/θεραπεία.
Κυήσεις υψηλού κινδύνου-εξειδικευμένος προγεννητικός έλεγχος.
Ανθρωποκεντρική προσέγγιση των προβλημάτων υγείας.
Έλεγχος ρουτίνας που περιλαμβάνει και υπερηχογράφημα μαστού

Ευκαιρίες – Εκπτώσεις: Σύμβαση με ΕΟΠΥΥ. Σύμβαση με τις περισσότερες ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες Πλήρες γυναικολογικό check up με 50€.

Πιστοποιήσεις – Διακρίσεις:
Τεχνικές ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής Λαπαροσκόπηση – Υστεροσκόπηση (MAST
Μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ενδοσκοπήσεων στην Γυναικολογία
Διπλωματούχος του Αγγλικού Βασιλικού Κολλεγίου Μαιευτήρων Γυναικολόγων σε Αναπαραγωγή, Αντισύλληψη και Οικογενειακό Προγραμματισμό (D 015541)
Μέλος του Ιατρικού Συλλόγου της Μεγάλης Βρετανίας ως ειδικός Μαιευτήρας Γυναικολόγος.
Πιστοποιημένο μέλος μετά από εξετάσεις της Ελληνικής Εταιρείας Έρευνας και Αντιμετώπισης του Ιού των Θηλωμάτων HPV.
Πιστοποιημένο Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Κολποσκόπησης μετά από εξετάσεις.
Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Μαστολογίας.

Ωράριο λειτουργίας:
Δευτέρα-Παρασκευή 09:00 – 14:00
Δευτέρα-Τρίτη-Πέμπτη 18:00 – 21:00

Τρόποι πληρωμής:
Μετρητά, Τραπεζική μεταφορά, κάρτα (POS)

Γενικές πληροφορίες: Υπερσύγχρονο και πλήρως εξοπλισμένο μαιευτικό και γυναικολογικό ιατρείο. Ιατρείο μαστού.

Περισσότερα...